Na de introductie in Almere is het tijd om af te reizen naar Drenthe. In de omgeving van Orvelte doen studenten aan veldbiologie zoals het hoort. Helemaal! Met alle zintuigen en heel je lijf.
Elke dag net te vroeg op en veel te laat naar bed, gezelligheid en een bomvol programma waarin er van alles te beleven valt. De smaak van waterpeper die maar niet uit je mond wil verdwijnen, de zwavelgeur van veen die diep in je neusgaten doordringt en de sprinkhaan die je op de juiste manier moet vasthouden.
Zo leer je meer over hoe je moet boren en een bodem moet beschrijven. Zo leer je planten herkennen en plaatsen in hun omgeving en leer je hoe je onderzoek kan doen naar insecten. Als dat nog niet genoeg is kan je ’s avonds nog naar vleermuizen luisteren of met behulp van posters leren hoe je plantenfamilies herkent.
Maar je leert ook hoe je veldwerk hoort voor te bereiden. Als je docent met rubberlaarzen op de fiets stapt zou je beter moeten weten. Het wordt soppen vandaag. Het hoogveen ga je nooit meer vergeten. Het water komt tot over je enkels, het water dringt diep in je sneakers door. Als beloning koude voeten, maar je ziet ook één van de weinige vleesetende planten van Nederland en je proeft de vrucht van de kleine veenbes. De mist staat nog tussen de berkjes en plakt aan de vele spinnenwebben. De buizerd roept boven je hoofd.
Dit ga je nooit meer vergeten.
Reactie plaatsen
Reacties